اباتمنت زاویه دار چیست؟

مرداد 28, 1403
ارسال توسط Parsina

معرفی

اباتمنت زاویه (Angulated Abutment)، یکی از انواع اباتمنت‌های دندانی است که معمولاً در حالت‌ های خاص به کار می‌رود. استفاده از اباتمنت‌ های زاویه دار بیمار را از جراحی پیوند استخوان بی نیاز می‌کند زیرا بسیاری از افراد به دلیل شرایط خاص سلامتی خود نمی‌توانند جراحی پیوند استخوان انجام دهند. به همین خاطر متخصص ایمپلنت دندان با به کارگیری اباتمنت‌ های زاویه دار، کاشت ایمپلنت دندان را برای بیماران امکان‌ پذیر می‌کند.

نقش اباتمنت زاویه دار در ایمپلنت دندان

اباتمنت زاویه دار یکی از تکنیک‌ های پیشرفته در زمینه ایمپلنت دندان است. این نوع اباتمنت، ساخت پروتز و روکش دندان را آسان‌تر می‌کند و در شرایط خاص دندان و دهان بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور کل این تکنیک به طور خاص در مواردی که محدودیت‌ های آناتومیک و ساختار استخوان وجود دارد؛ مفید است. با استفاده از اباتمنت زاویه دار متخصص می‌تواند از فیکسچرهایی استفاده کند که ربطی به ساختار آناتومیک استخوان ندارند.

مزایای استفاده از اباتمنت زاویه دار

مقاوم بودن در برابر شکستن و قابلیت استفاده در زاویه‌های مختلف.
مناسب برای مواردی که ایمپلنت‌ها به موازات دندان‌های مجاور نیستند یا تراکم استخوان پایین است.
تسهیل در ترمیم دندان با استفاده از ایمپلنت و جلوگیری از ایمپلنت دندان غیر هم‌تراز.
مفید در شرایط خاص و محدودیت‌های آناتومیک دندان و دهان بیمار.
قابل استفاده در نواحی خاص مانند سینوس فک بالا، کانال عصبی استخوان آلوئولار فک پایین، فرو رفتگی استخوان فک در سطح زبانی و باکال.

معایب استفاده از اباتمنت زاویه دار

تحقیقات بلند مدت روی این روش هنوز کامل نشده است.
تعیین زاویه درست ایمپلنت بسیار اهمیت دارد و در صورت اشتباه در محاسبه آن کار نهایی با مشکل مواجه می‌شود.
زاویه ایمپلنت نباید زیاد باشد تا فشار مضاعف به استخوان و اباتمنت وارد نشود.

موارد نیاز به اباتمنت زاویه دار

شرایط خاص آناتومیک: در موارد کاهش حجم استخوان یا پنوماتیزیشن سینوس‌های فک بالا، و عدم امکان تقویت یا پیوند استخوان، استفاده از اباتمنت‌های زاویه دار توصیه می‌شود. این اباتمنت‌ها در مواردی که شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت به صورت عمودی فراهم نیست، مفید هستند.
مسیر حفره‌های دسترسی: اباتمنت‌های پیش‌ساخته ضروری هستند تا مسیر حفره‌های دسترسی به پیچ‌ها را هدایت کرده و آنها را در مسیر معمول ایمپلنت قرار دهند.

تفاوت ایمپلنت‌های عمودی و زاویه دار

ایمپلنت‌های عمودی: ایمپلنت‌های عمودی معمولاً در شرایطی که استخوان فک برای کاشت ایمپلنت به صورت عمودی مناسب است، استفاده می‌شوند. این ایمپلنت‌ها به صورت عمودی یا موازی با دندان‌های مجاور درون استخوان یا سطح آکلوزال قرار می‌گیرند.

ایمپلنت‌های زاویه دار: ایمپلنت‌های زاویه دار در صورت عدم محیا بودن شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت به صورت عمودی، در استخوان آلوئولار قرار می‌گیرند. استفاده از این اباتمنت‌ها حداکثر استفاده از میزان استخوان موجود، ثبات ایمپلنت حتی در صورت وجود حجم اندکی استخوان، عدم نیاز به پیوند استخوان و نتایج بالینی بهتر را فراهم می‌کند.

نتیجه‌ گیری

اباتمنت زاویه دار یکی از تکنیک‌های پیشرفته در ترمیم دندان با استفاده از ایمپلنت است که می‌تواند در موارد خاص و با محدودیت‌های آناتومیک مورد استفاده قرار گیرد. موضوعی که در مورد اباتمنت زاویه دار باید به آن توجه کرد، تشخیص زاویه مناسب است. متخصص ایمپلنت باید دارای تجربه و تخصص کافی باشد تا بتواند تشخیص دهد در چه زاویه‌ای ایمپلنت را قرار دهد. در صورتی که زاویه‌ی قرار گیری ایمپلنت مناسب نباشد یا افزایش یابد یعنی بیشتر از 30 درجه شود؛ موجب می‌شود فشار بیشتری به نقطه‌ی اتصال ایمپلنت و استخوان وارد شود.